گروهی از تشکل‌ها - عمدتا دانشجویی- از مردم برای تظاهرات سبز در روز 22 بهمن دعوت کرده‌اند. اما آیا تظاهرات در این روز مناسب است؟ 22 بهمن سال گذشته را به یاد آورید که چگونه مجبور به عقب‌نشینی درمقابل حکومت نظامی دولت کوتا شدیم. اشک‌های دختران و پسران در 22 بهمن سال گذشته هرگز از خاطرمان نمی‌رود. 22 بهمن به‌دلیل شکست طرح اسب تروا نبود که پیروزی را از ان دولت کودتا کرد، بلکه این امر به نوع و ماهیت تظاهرکنندگان در این روز برمی‌گردد. اصطلاح ساندیس‌خور به بهترین نحوی برازنده تظاهرکنندگان 22 بهمن است. بین این افراد خانواده‌هایی پیدا می‌شوند که اصلا برای تفریح و خوردن به تظاهرات می‌آیند و اگر پولی به حساب‌شان ریخته شود یا کفش و لباسی هم در کنار ساندیس بگیرند، شکرگذارتر می‌شوند. قشر فقیر بیشترین حجم این‌گونه تظاهرکنندگان را تشکیل می‌دهد که با لباس‌های مندرس و دمپایی، هرساله وارد این عرصه می‌شوند. نکته مهم این است که این افراد حتی به دولت هم کاری ندارند: در زمان دولت خاتمی بیشتر از امروز به میدان می‌آمدند. حال بگویید چگونه جنبش سبز و فرهیختگانش در روز 22 بهمن با آن جو وحشتناک نظامی می‌خواهد مقابل این قشر بایستد؟ به اینها اضافه کنید پایگاه‌های بسیج شهرهای اطراف تهران را که با اتوبوس آورده می‌شوند و بعد از پذیرایی و گرفتن اضافه‌کار شهر را ترک می‌کنند. در 22 بهمن حداکثر توشه ما کنایه‌ای بود که کروبی به کودتاچیان زد: وقتی هم که ما می خواهیم برای سالگرد انقلاب به میدان بیاییم، شما اجازه نمی‌دهید و حتی 22 بهمن را برای خودتان می‌دانید.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر